Satanizm…mity i rzeczywistość

Ile w naszej wyobraźni istnieje wyobrażeń satanizmu? Pewnie setki! Co mają wspólnego z rzeczywistością? Prawie nic. W tym wpisie przedstawię najważniejsze nurty satanistyczne oraz podstawowe założenia religijne, filozoficzne czy ideologiczne. Nie będę wnikał bardzo w historię, założycielstwo i losy tych grup. Po prostu chcę pokazać, jak bardzo większość się myli rysując obraz „typowego satanisty”.

Satanizm teistyczny

Zwany też satanizmem tradycjonalnym, satanizmem spirytualnym lub po prostu kultem diabła. Zakłada on, że diabeł to realna istota, bóstwo, które należy czcić, oddawać mu cześć. Sataniści z tego nurtu wierzą w magię, siłę rytuałów i oddanie swojemu kultowi. Do trzech najważniejszych odmian tego typu satanizmu należą:

Lucyferianizm

Wiara w postać Lucyfera, jako oponenta judeo-chrześcijańskiego Boga. W odróżnieniu jednak od czczenia go tak jak mitycznego Jahwe, Lucyfer ma być przewodnikiem, przyjacielem, duchem przewodnim lub nawet, jako prawdziwy Bóg, przeciwstawny uzurpatorowi Jahwe. Teistyczni lucyferianie są wyznawcami Ścieżki Lewej Dłoni, w ezoteryzmie strona skupiona na ciele, magii seksualnej, rytuałach. Lucyferianie często są myleni z satanistami, ale nie są to znaczenia tożsame, mimo, że wchodzą w szeroki zakres tej grupy. Lucyfer dla nich jest bogiem światła, źródłem oświecenia, nie animistycznym uosobieniem zła i ciemności. Ich obrządki są silnie skupione na magii ceremonialnej, rytuałach magicznych i dosłownym odczytywaniu mitycznych historii.

         Ophite Cultus Satanas

Znany też, jako Kult Naszej Pani Konwentu Endor. Uważają oni, że oryginalny wąż z Raju był dawca wiedzy i prawdziwym bogiem, dobroczyńca ludzkości. Bóg wiedzy stoi ponad Bogiem stwórca, który był tylko pracownikiem, niewolnikiem wykonującym pracę, a uzurpuje sobie prawo do bycia najwyższym bytem. Kain, według nich był pierwszym kapłanem ich kultu. Który został ukarany za odprawianie mszy dla węża, nie za zabicie brata. Kult niewielki, ale dość charakterystyczny.

Satanizm ateistyczny

W tym ujęciu, szatan jest pojmowany niejako rzeczywisty byt, przeciwieństwo mitycznego Boga, ale jako symbol, koncepcja. Satanizm nie zawiera w sobie żadnych elementów oddawani czci diabłowi ani żadnej innej postaci mitycznej czy boskiej. Jest postawą intelektualną. Nosi znamiona materialistycznej religii, która pochwala indywidualizm, epikureizm, sekularyzm i egotyzm. Jest opisywana, jako religia „nie-duchowa”.

         Kościół Szatana (Church of Satan)

Założony przez Antona La Veya, religijna filozofia hołdująca indywidualizmowi, egotyzmowi, epikureizmowi, materializmowi, sekularyzmowi i stawiająca na społeczny darwinizm oraz prawo talonu (Lex Talionis, popularne „oko za oko”). Satanizm layevański zawiera elementy rytualne i magiczne, ale traktowane, jako formę psychodramy, mającej na celu skupienie energii na konkretnych celach, nie nadnaturalne zawieszenie praw natury w celu dokonania jakiegoś czynu. W 1999 roku, córka LaVeya odtworzyła oryginalny Kościół Szatana, jako Pierwszy Kościół Szatana.

         Świątynia Seta (Temple of Set)

Odłam Kościoła Szatana. Wydzielił się z laveyańskiego kościoła w związku z różnicami administracyjnymi i filozoficznymi. Świątynia skupia się bardziej na ezoterycznej stronie filozofii związanej z samodoskonaleniem. Większą wagę przywiązuje także do nauk Aleistera Crowleya. Bywa nazywany „intelektualnym skrzydłem ezoterycznego satanizmu”

         Zakon Dziewięciu Kątów (Order of Nine Angles, ONA, ON9)

Ekstremalny odłam satanizmu ateistycznego. Postulują satanizm, jako żmudne dążenie do pełnego panowania nad samym sobą i nietzscheańskie samo-pokonanie z naciskiem na rozwój indywidualny poprzez działania ryzykowne, waleczne i wymagające wytrzymałości. Zakon akceptuje i zachęca do ofiar z ludzi, ale nie w sensie rytualnym, tyko, jako sposobie na oczyszczenie drogi ewolucji. Równocześnie potępiają poświęcanie zwierząt. Często nazywani „satanizmem faszystowskim”, posiadają filie rodzimą Anglią – w USA, Europie, Brazylii, Egipcie, Australii i Rosji.

         Świątynia Satanistyczna (The Satanic Temple)

Używają oni dosłownego szatana do stworzenia mitologicznej podstawy dla religii pozbawionej nadnaturalnych elementów. Dla nich szatan jest podstawą kulturowej narracji, którą jest pomocna w promowaniu pragmatycznego sceptycyzmu, racjonalnej wzajemności, osobistej autonomii i ciekawości. Nie posiada w swoim kredo ani społecznego darwinizmu ani elitaryzmu typowego dla Kościoła Szatana. Bierze udział w wielu wydarzeniach, a ostatnio zasłużyła się w walce o rozdział kościoła od państwa w USA.

Nie wyczerpałem tematu. Wiem! Ale już tylko po tych przykładach widać, ze satanizm w znakomitej większości nie ma nic wspólnego z zabijaniem dzieci, wylewaniu krwi na ołtarze i poświęcaniu dziewic.

Celem tego wpisu nie jest pochwała satanizmu czy jego wybielenie. Chce Was zachęcić do własnych poszukiwań. Bo ja do pewnego momentu też uważałem satanizm za zło tego świata…a często jest dużo lepszą, bardziej ludzką postawą niż religijne czołobijstwo…no może za wyjątkiem idiotów z ON9…ale cóż, jesteśmy tylko ludźmi J