Niepoprawnie Skomentowana BIBLIA część XXIV

Jedziemy dalej z losami Hebrajczyków na pustyni. W dzisiejszym odcinku poznamy zmysł architektoniczny Bogusia i jego autorytet w kwestii mody sakralnej.

KSIĘGA WYJŚCIA 24

1 I rzekł Pan do Mojżesza: Wstąp do Pana, ty, Aaron, Nadab, Abihu i siedemdziesięciu ze starszych Izraela i oddajcie pokłon z daleka.

2 Mojżesz sam zbliży się do Pana, lecz oni się nie zbliżą i lud nie wstąpi z nim.

Mojżesz sam usłyszał to co Pan do niego mówił i powtórzył, że Mojżesz sam wstąpi przed oblicze Boga. Sam wymyślił to i sam musi kontyuować.

3 Wrócił Mojżesz i obwieścił ludowi wszystkie słowa Pana i wszystkie Jego zlecenia. Wtedy cały lud odpowiedział jednogłośnie: Wszystkie słowa, jakie powiedział Pan, wypełnimy.

Tjaaaaa…

4 Spisał więc Mojżesz wszystkie słowa Pana. Nazajutrz wcześnie rano zbudował ołtarz u stóp góry i postawił dwanaście stel, stosownie do liczby dwunastu pokoleń Izraela.

5 Potem polecił młodzieńcom izraelskim złożyć Panu ofiarę całopalną i ofiarę biesiadną z cielców.

6 Mojżesz zaś wziął połowę krwi i wylał ją do czar, a drugą połową krwi skropił ołtarz.

Lubi krew ten Boguś, oj lubi.

7 Wtedy wziął Księgę Przymierza i czytał ją głośno ludowi. I oświadczyli: Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni.

Chyba nie bardzo.

8 Mojżesz wziął krew i pokropił nią lud, mówiąc: Oto krew przymierza, które Pan zawarł z wami na podstawie wszystkich tych słów.

9 Wstąpił Mojżesz wraz z Aaronem, Nadabem, Abihu i siedemdziesięciu starszymi Izraela.

10 Ujrzeli Boga Izraela, a pod Jego stopami jakby jakieś dzieło z szafirowych kamieni, świecących jak samo niebo.

Czary mary, kadzidła i zbiorowe haluny…

11 Na wybranych Izraelitów nie podniósł On swej ręki, mogli przeto patrzeć na Boga. Potem jedli i pili.

Wstydliwy ten Boguś. I nie znosi pewnie krytyki tego jak wygląda, dlatego pokazuje się tylko wybranym pastuchom.

12 Pan rzekł do Mojżesza: Wstąp do Mnie na górę i pozostań tam, a dam ci tablice kamienne, Prawo i przykazania, które napisałem, aby ich pouczyć.

Przecież Mojżesz już to zapisał, po co jeszcze raz?

13 Wstał więc Mojżesz i Jozue, jego pomocnik, i wstąpił Mojżesz na górę Bożą.

14 Powiedział zaś tak do starszyzny: Pozostańcie tu, aż wrócimy do was. Oto macie Aarona i Chura. Kto miałby jakąś sprawę do załatwienia, może się zwrócić do nich.

15 Gdy zaś Mojżesz wstąpił na górę, obłok ją zakrył.

16 Chwała Pana spoczęła na górze Synaj, i okrywał ją obłok przez sześć dni. W siódmym dniu Pan przywołał Mojżesza z pośrodka obłoku.

17 A wygląd chwały Pana w oczach Izraelitów był jak ogień pożerający na szczycie góry.

18 Mojżesz wszedł w środek obłoku i wstąpił na górę. I pozostał Mojżesz na górze przez czterdzieści dni i przez czterdzieści nocy.

Sam w odosobnieniu rzeźbił w kamieniu jakieś głupoty. Zobaczymy jaka będzie konkluzja.

KSIĘGA WYJŚCIA 25

1 Pan tak przemówił do Mojżesza:

2 Powiedz Izraelitom, aby zebrali dla Mnie daninę. Od każdego człowieka, którego skłoni do tego serce, przyjmijcie dla mnie daninę.

3 Macie zaś przygotować dla Mnie jako daninę: złoto, srebro i brąz,

4 purpurę fioletową i czerwoną, karmazyn, bisior i sierść kozią;

5 baranie skóry barwione na czerwono i skóry z delfinów oraz drzewo akacjowe;

6 oliwę do świecznika, wonności do wyrobu oleju namaszczania i pachnących kadzideł;

7 kamienie onyksowe i inne drogie kamienie dla ozdobienia efodu i pektorału.

8 I uczynią Mi święty przybytek, abym mógł zamieszkać pośród was.

Przecież Bogus nie może sam tego sobie stworzyć, a musi mieszkać w luksusach, a co!

9 Budowę zaś przybytku i wykonanie wszelkich jego sprzętów przeprowadzicie dokładnie według tego, co ci ukażę.

10 I uczynią arkę z drzewa akacjowego; jej długość będzie wynosiła dwa i pół łokcia; jej wysokość półtora łokcia i jej szerokość półtora łokcia.

11 I pokryjesz ją szczerym złotem wewnątrz i zewnątrz, i uczynisz na niej dokoła złote wieńce.

Po co? O co chodzi?

12 Odlejesz do niej cztery pierścienie ze złota i przymocujesz je do czterech jej krawędzi: dwa pierścienie do jednego jej boku i dwa do drugiego jej boku.

13 Rozkażesz zrobić drążki z drzewa akacjowego i pokryjesz je złotem.

14 I włożysz drążki te do pierścieni po obu bokach arki celem przenoszenia jej.

15 Drążki pozostaną w pierścieniach arki i nie będą z nich wyjmowane.

16 I włożysz do arki świadectwo, które dam tobie.

Czyli takie nosze. Ok. I ma tam umieścić te kamienne tablice. Tak się tworzy relikwie!

17 I uczynisz przebłagalnię ze szczerego złota: długość jej wynosić będzie dwa i pół łokcia, szerokość zaś półtora łokcia;

18 dwa też cheruby wykujesz ze złota. Uczynisz zaś je na obu końcach przebłagalni.

Skąd Mojżesz wie jak wyglądają cheruby?

19 Jednego cheruba uczynisz na jednym końcu, a drugiego cheruba na drugim końcu przebłagalni. Uczynisz cheruby na końcach górnych.

20 Cheruby będą miały rozpostarte skrzydła ku górze i zakrywać będą swymi skrzydłami przebłagalnię, twarze zaś będą miały zwrócone jeden ku drugiemu. I ku przebłagalni będą zwrócone twarze cherubów.

Coś za bardzo kombinuje z tą wizją artystyczną ten Boguś.

21 Umieścisz przebłagalnię na wierzchu arki, w arce zaś złożysz świadectwo, które dam tobie.

22 Tam będę się spotykał z tobą i sponad przebłagalni i spośród cherubów, które są ponad Arką świadectwa, będę z tobą rozmawiał o wszystkich nakazach, które dam za twoim pośrednictwem Izraelitom.

Skrzynka kontaktowa. Taka centralka „Puk, puk, Boguś, jesteś?” „Moment, kąpie się, zaraz oddzwonię, nie odchodź od Arki.”

23 Uczynisz też stół z drzewa akacjowego; jego długość będzie wynosić dwa łokcie, jego szerokość jeden łokieć, a jego wysokość półtora łokcia.

24 Pokryjesz go szczerym złotem i uczynisz dokoła wieniec złoty.

25 I uczynisz wokoło listwę na cztery palce szeroką i zrobisz wieniec złoty dokoła dla tej listwy.

26 Uczynisz następnie cztery pierścienie złote i przyprawisz je do czterech końców, gdzie się znajdują jego nogi.

27 Blisko listwy będą się znajdować cztery pierścienie do włożenia w nie drążków do przenoszenia stołu.

28 A zrobisz te drążki z drzewa akacjowego i pokryjesz je złotem. I będzie się przenosiło stół za ich pomocą.

29 Uczynisz także misy i czasze, dzbanki i patery do składania ofiar płynnych. Uczynisz je ze szczerego złota.

30 Będziesz zawsze kładł na stole przede Mną chleby pokładne.

Po co to wszystko ma być ze złota. Bo mi się wydaje, że chodzi o ograbienie ludu Izraela na rzecz stanu kapłańskiego. Zapoczątkowanie wielowiekowej tradycji okradania wiernych na chwałę bożka.

31 Zrobisz też świecznik ze szczerego złota. Z tej samej bryły wykujesz świecznik wraz z jego podstawą i jego trzonem; jego kielichy, pąki i kwiaty będą z jednej bryły.

32 Sześć ramion będzie wychodzić z jego boków; trzy ramiona świecznika z jednego jego boku i trzy ramiona świecznika z drugiego jego boku.

Menora. Ha, jaki jestem oblatany J

33 Trzy kielichy kształtu kwiatów migdałowych z pąkami i kwiatami będą na jednym ramieniu, i trzy kielichy z pąkami i kwiatami kształtu kwiatów migdałowych - na drugim ramieniu. Tak będzie na sześciu ramionach wychodzących ze świecznika.

34 Na świeczniku zaś będą cztery kielichy kształtu kwiatów migdałowych z pąkami i kwiatami.

35 A pąk jeden będzie pod dwoma wychodzącymi z niego ramionami z jednej bryły i pąk jeden pod dwoma następnymi ramionami świecznika z jednej bryły. Tak niech będzie pod sześcioma ramionami wychodzącymi ze świecznika.

36 Pąki te i ramiona będą wychodzić z samego świecznika i będą wykonane z jednej bryły szczerego złota.

37 I uczynisz siedem lamp, i ustawisz te lampy w ten sposób, ażeby oświecały tę stronę, która jest przed nimi.

38 Szczypce też i naczynia do knotów uczynisz ze szczerego złota.

39 Z talentu szczerego złota należy wykonać świecznik i wszystkie przybory należące do niego.

40 Uważaj zaś pilnie, aby go wykonać według wzoru, jaki zobaczyłeś na górze.

Cały rozdział poświęcony temu jak zabrać od ludzi złoto i wykonać bezużyteczne przedmioty. Bezużyteczne funkcjonalnie. Bo poza tym są dobrym zabezpieczeniem interesów kasty kapłańskiej, która pewnie się bardzo szybko pojawi. Złoto w dużej ilości przyciąga szumowiny jak cukier mówki.

KSIĘGA WYJŚCIA 26

1 Uczynisz przybytek z dziesięciu tkanin: uczynisz go z kręconego bisioru, z fioletowej i czerwonej purpury, z karmazynu - z cherubami wykonanymi przez biegłego tkacza.

2 Długość poszczególnej tkaniny winna wynosić dwadzieścia osiem łokci, a szerokość poszczególnej tkaniny cztery łokcie; wszystkie zaś tkaniny winny mieć jednakowe wymiary.

3 Pięć tkanin będzie powiązanych ze sobą - jedna z drugą, podobnie drugie pięć tkanin będzie powiązanych ze sobą jedna z drugą.

4 I przyszyjesz wstążki z fioletowej purpury na brzegach jednej tkaniny, gdzie winna być spięta, i tak też uczynisz na brzegach ostatniej tkaniny, gdzie winna być spięta.

5 Pięćdziesiąt zaś wstążek przyszyjesz do jednej tkaniny i pięćdziesiąt wstążek przyszyjesz do drugiej tkaniny w miejscu, w którym mają być spięte, tak żeby wstążki były przyszyte naprzeciw siebie.

6 Ponadto przyszyjesz pięćdziesiąt złotych kółek i zwiążesz tkaniny przy pomocy tych kółek, i przybytek będzie stanowił jedną całość.

7 Następnie uczynisz nakrycie przybytku z koziej sierści, a uczynisz je z jedenastu mniejszych nakryć.

8 Długość jednego nakrycia będzie wynosiła trzydzieści łokci, a szerokość jednego nakrycia cztery łokcie, i wszystkie jedenaście nakryć będą miały jednakowe wymiary.

9 Powiążesz ze sobą pięć nakryć osobno, a pozostałe sześć osobno. Jednakże szóste nakrycie, które ma wisieć u wejścia do przybytku, złożysz we dwoje.

10 I przyszyjesz pięćdziesiąt wstążek na brzegach jednego nakrycia w miejscu, w którym mają być spięte, i pięćdziesiąt wstążek na brzegach drugiego nakrycia w miejscu, w którym mają być spięte.

11 Ponadto przyszyjesz pięćdziesiąt kółek z brązu i nałożysz kółka na wstążki, i w ten sposób zwiążesz nakrycia przybytku ze sobą, że utworzą jedną całość.

12 To zaś, co zbywa z przykryć namiotu, mianowicie połowa przykrycia zbywająca, będzie zwisać na tylnej stronie przybytku.

13 Z tego zaś, co zbywa z długości przykryć, będzie zwisać jeden łokieć po obu stronach przybytku i tak będzie mu służyło za przykrycie.

14 Oprócz tego uczynisz nakrycie na namiot ze skór baranich, barwionych na czerwono, i w końcu nakrycie na wierzch ze skór delfinów.

Buduje sobie namiocik modlitewny. Tylko skąd do kurwy nędzy na pustyni skóra delfina? I dlaczego akurat delfina? Biedne delfiny.

15 Przygotujesz też deski na przybytek z drzewa akacjowego i ustawisz je pionowo.

16 Wysokość desek wynosić będzie dziesięć łokci, a szerokość jednej deski półtora łokcia.

17 Każda deska będzie miała dwa czopy osadzone jeden naprzeciw drugiego: tak zrobisz przy wszystkich deskach przybytku.

18 I przygotujesz deski na przybytek: dwadzieścia desek na ścianę południową - po stronie prawej.

19 I czterdzieści podstaw srebrnych sporządzisz, pod każdą deskę dwie podstawy na oba jej czopy.

Złoto nie wystarczy! Dawać srebro!

20 I po drugiej stronie przybytku, na ścianę północną, uczynisz dwadzieścia desek.

21 A do nich czterdzieści podstaw srebrnych; po dwie podstawy na każdą deskę.

22 A dla tylnej części przybytku sporządzisz sześć desek.

23 Przy narożnikach tylnej ściany przybytku postawisz dwie deski.

24 Deski będą przystawały szczelnie do siebie u dołu, a u góry równie szczelnie będą połączone za pomocą jednego pierścienia, i tak będzie także z deskami przy obu innych narożnikach.

25 I tak będzie osiem desek, a podstaw srebrnych szesnaście, dwie podstawy pod każdą deskę.

26 I zrobisz poprzeczki do powiązania desek z drzewa akacjowego, pięć dla desek jednej strony przybytku

27 i pięć poprzeczek dla desek drugiej strony przybytku, pięć też poprzeczek na tylną, zachodnią ścianę przybytku.

28 Poprzeczka umieszczona pośrodku desek przechodzić będzie od końca do końca.

29 Deski pokryjesz złotem, a pierścienie dla osadzania drewnianych wiązań zrobisz ze złota i pokryjesz poprzeczki złotem.

30 Postawisz przybytek według wzoru, który ci ukazałem na górze.

Jest tutaj jakiś inżynier budownictwa? Bo chciałbym zobaczyć jak wygląda budynek zrobiony według tego opisu…bardzo jestem ciekawy.

31 Zrobisz też zasłonę z fioletowej i czerwonej purpury, z karmazynu i z kręconego bisioru, z cherubami wyhaftowanymi przez biegłego tkacza.

32 I zawiesisz ją na czterech słupach z drzewa akacjowego, pokrytych złotem. Haczyki do zasłony będą ze złota, a cztery podstawy ze srebra.

33 Powiesisz zaś zasłonę na kółkach i umieścisz wewnątrz poza zasłoną Arkę świadectwa, i będzie oddzielała zasłona Miejsce święte od Najświętszego.

34 I położysz przebłagalnię na Arce świadectwa w Miejscu Najświętszym.

35 Umieścisz przed zasłoną stół i naprzeciw stołu po południowej stronie przybytku świecznik, stół zaś umieścisz po stronie północnej.

36 Każesz też sporządzić zasłonę przy wejściu do przybytku z fioletowej i czerwonej purpury, z karmazynu i kręconego bisioru, wielobarwnie wyszywaną.

37 I zawiesisz też przy wejściu do przybytku zasłonę na pięciu słupach z drzewa akacjowego i pokryjesz je złotem, i będą haczyki do niej ze złota. I odlejesz do nich pięć podstaw z brązu.

Zostało jeszcze jakieś złoto. Ty gruby, nie chowaj tego łańcucha co ukradłeś w Egipcie.

KSIĘGA WYJŚCIA 27

1 I zbudujesz ołtarz z drzewa akacjowego, mający pięć łokci długości i pięć łokci szerokości. Ołtarz będzie więc kwadratowy, a wysoki na trzy łokcie.

2 I uczynisz rogi w czterech narożnikach ołtarza, a będą wystawały z niego wzwyż, i pokryjesz go brązem.

Nie ma złota i srebra? Dawać brąz! Nie chować, nie chować!

3 I zrobisz popielnice do zsypywania zatłuszczonego popiołu oraz łopatki, kropielnice, widełki i kadzielnice. Wszystkie te przybory wykonasz z brązu.

4 Z brązu też wykonasz kratę do ołtarza w formie siatki, a nad tą siatką na czterech rogach zrobisz cztery pierścienie.

5 Umocujesz je u dołu pod obramowaniem, tak żeby siatka sięgała do połowy ołtarza.

6 I zrobisz drążki do ołtarza z drzewa akacjoweg i pokryjesz je brązem.

7 A będzie się wkładało drążki te do pierścieni i będą one po obu bokach ołtarza w czasie przenoszenia go.

8 Uczynisz go z desek tak, aby był wydrążony wewnątrz, według wzoru, jaki ci ukazałem na górze.

9 Następnie zbudujesz dziedziniec przybytku. Zasłony dziedzińca z kręconego bisioru po stronie południowej będą sto łokci długie,

10 a do tego dwadzieścia słupów i dwadzieścia podstaw z brązu oraz haczyki i klamry ze srebra.

11 Tak samo po stronie północnej zasłony będą sto łokci długie, a ponadto dwadzieścia słupów, dwadzieścia podstaw z brązu oraz haczyki i klamry ze srebra.

12 Na szerokości dziedzińca po stronie zachodniej zasłona będzie miała pięćdziesiąt łokci, a do tego dziesięć słupów i dziesięć podstaw.

13 Na szerokości dziedzińca po stronie wschodniej będzie miała również pięćdziesiąt łokci.

14 Zasłony jednej bocznej ściany będą miały piętnaście łokci oraz trzy słupy i trzy podstawy.

15 Zasłony zaś drugiej ściany bocznej będą miały piętnaście łokci oraz trzy słupy i trzy podstawy.

16 Przy wejściu na dziedziniec dasz zasłonę na dwadzieścia łokci z fioletowej i czerwonej purpury, karmazynu, z bisioru wielobarwnie wyszywaną, a do tego cztery słupy i cztery podstawy.

17 Wszystkie słupy dokoła dziedzińca winny być zaopatrzone w srebrne klamry; haczyki zaś będą ze srebra, a podstawy z brązu.

18 Długość dziedzińca będzie wynosiła sto łokci, szerokość pięćdziesiąt łokci, a wysokość pięć łokci z zasłonami z kręconego bisioru i z podstawami z brązu.

19 Wszystkie naczynia przybytku do jakiegokolwiek użytku, wszystkie jego paliki i wszystkie paliki dziedzińca będą z brązu.

20 Ty rozkażesz Izraelitom, aby przynieśli do świecznika oliwę czystą, wyciśniętą z oliwek, dla ciągłego podtrzymywania światła w lampie

21 w Namiocie Spotkania na zewnątrz zasłony, która jest przed świadectwem. Aaron zaś wraz z synami swymi będzie ją przygotowywać, aby płonęła przed Panem od wieczora do rana. Takie jest prawo wieczne przez wszystkie pokolenia dla Izraelitów.

I nie gadajcie, ze to wszystko mają taszczyć ze sobą przez pustynię? Nie wierzę!

  

KSIĘGA WYJŚCIA 28

1 Ty zaś rozkaż bratu twemu Aaronowi i jego synom, wybranym spośród Izraelitów, zbliżyć się do ciebie, aby Mi służyli jako kapłani: Aaron i Nadab, Abihu, Elezar i Itamar, synowie Aarona.

2 I sprawisz szaty święte Aaronowi, bratu twemu, na cześć i ku ozdobie.

No i mamy kapłanów. Oczywiście w pięknych sukienkach!

3 Porozmawiaj ze wszystkimi wybitnymi rękodzielnikami, których wyposażyłem w zmysł piękna, aby sporządzili szaty dla Aarona, by poświęcony służył Mi w nich jako kapłan.

4 Oto szaty, jakie winni sporządzić: pektorał, efod, suknia wierzchnia, tunika wyszywana, tiara i pas. Te szaty sporządzisz dla twego brata, Aarona, i dla jego synów, aby Mi służyli jako kapłani.

5 A użyją na to złotych nici, fioletowej i czerwonej purpury i karmazynu oraz kręconego bisioru.

6 Efod wykonają ze złotych nici i fioletowej i czerwonej purpury, karmazynu oraz kręconego bisioru, jako dzieło biegłych tkaczy.

7 Będzie miał dwa naramienniki spięte ze sobą, a będą połączone na obu górnych końcach.

8 A przepaska efodu, która się na nim winna znajdować, ma być wykonana tak samo ze złotych nici, z fioletowej i czerwonej purpury, z karmazynu i kręconego bisioru.

Dziś na wybiegu na środku pustyni najnowsza kreacja z kolekcji Jahwe Synaj – jako pierwszego obejrzymy Aarona, prezentującego kreację pierwszego kapłana Izraelitów. Cóż za wydarzenie nam się trafiło…

9 Weźmiesz dwa kamienie onyksowe i wyryjesz na nich imiona synów Izraela.

10 Sześć imion na jednym kamieniu, a sześć imion pozostałych na kamieniu drugim, według porządku ich urodzenia.

11 Jak rytownik wykuwa pieczęcie, tak wykuj i ty na obu kamieniach imiona synów Izraela i osadź je w złote oprawy.

12 Dwa te kamienie umieścisz na obu naramiennikach efodu jako kamienie pamięci o synach Izraela. I będzie nosił Aaron ich imiona przed Panem na obu ramionach - dla pamięci.

13 Umieścisz je w złotych obszyciach.

14 Dwa też łańcuszki z czystego złota przygotujesz jako kręcone sznurki, a wykonane sznurki osadzisz w obszyciach.

15 Uczynisz też pektorał do zasięgania wyroczni; a wykonają go biegli tkacze w ten sam sposób jak efod: ze złotych nici, z fioletowej i czerwonej purpury, z karmazynu i z kręconego bisioru.

16 Będzie kwadratowy i we dwoje złożony, a długość jego i szerokość będzie wynosiła jedną piędź.

17 Umieścisz na nim cztery rzędy drogich kamieni; w pierwszym rzędzie rubin, topaz i szmaragd,

18 w drugim rzędzie granat, szafir i beryl,

19 w trzecim rzędzie opal, agat i ametyst,

20 a wreszcie w czwartym rzędzie chryzolit, onyks i jaspis. Będą osadzone w oprawie ze złota w odpowiednich rzędach.

21 Kamienie te otrzymają imiona synów Izraela: będzie ich dwanaście według ich imion; będą ryte na wzór pieczęci, każdy z własnym imieniem, według dwunastu pokoleń.

22 Uczynisz do pektorału łańcuszki skręcone na kształt sznurka ze szczerego złota.

23 Uczynisz też do pektorału dwa złote pierścienie i przyprawisz oba te pierścienie na obu górnych końcach pektorału.

24 Dwa złote sznury przewleczesz przez oba pierścienie na obu górnych końcach pektorału.

25 Oba zaś drugie końce obydwu sznurów przyszyjesz do obu opraw i przywiążesz do przedniego naramiennika efodu.

26 Potem wykonasz jeszcze dwa inne pierścienie - - i przyszyjesz je na dwóch dolnych końcach pektorału u jego brzegu po stronie wewnętrznej, zwróconej do efodu.

27 W końcu wykonasz jeszcze dwa inne złote pierścienie i przyszyjesz je do obu naramienników efodu po zewnętrznej stronie u dołu, w miejscu spięcia efodu z przepaską.

28 Potem zwiąże się pierścienie pektorału z pierścieniami efodu sznurem z fioletowej purpury, tak żeby pektorał leżał na przepasce efodu i nie mógł się przesunąć ze swego miejsca na efodzie.

29 W ten sposób Aaron będzie nosił imiona synów Izraela, wypisane na pektorale dla zasięgania wyroczni, na swym sercu, gdy będzie wchodził do Miejsca świętego, aby pamiętał przed Panem ustawicznie.

30 Do pektorału dla zasięgania wyroczni włożysz urim i tummim, aby były na sercu Aarona, gdy będzie wchodził przed oblicze Pana. I tak będzie nosił Aaron zawsze na sercu swoim pektorał do zasięgania wyroczni dla Izraelitów przed obliczem Pana.

31 Pod efod zrobisz suknię, całą z fioletowej purpury.

32 I będzie miała w środku otwór na głowę i obszywkę dokoła otworu, wykonaną przez tkacza, jak przy otworze pancerza, aby się nie rozdarła.

33 Na dolnych jej brzegach dokoła przyszyjesz jabłka granatu z fioletowej i czerwonej purpury oraz z karmazynu, i dzwonki złote pomiędzy nimi dokoła.

34 Dzwonek złoty i jabłko granatu będą następowały na przemian dokoła na dolnych krajach sukni.

35 I będzie miał ją na sobie Aaron podczas pełnienia służby, aby słyszano dźwięk, gdy będzie wchodził do Miejsca świętego przed oblicze Pana i gdy będzie wychodził - aby nie umarł.

36 I zrobisz też diadem ze szczerego złota i wyryjesz na nim, jak się ryje na pieczęci: Poświęcony dla Pana.

37 I zwiążesz go sznurem z fioletowej purpury, tak żeby był na tiarze i żeby na przedniej stronie tiary był umieszczony.

38 I będzie on na czole Aarona, ponieważ Aaron poniesie uchybienia popełnione przy ofiarach, które będą składać Izraelici, i przy wszystkich świętych darach. A będzie na jego czole ciągle dla zjednania mu łaski w oczach Pana.

39 I utkasz suknię z bisioru, i zrobisz tiarę z bisioru i pas, który będzie tkaniną wielobarwnie wyszywaną.

40 Także dla synów Aarona zrobisz tunikę i uczynisz im pasy oraz mitry na cześć i ku ozdobie.

41 I ubierzesz w nie twego brata Aarona i synów jego razem z nim, namaścisz ich, wprowadzisz ich w czynności kapłańskie i poświęcisz ich, aby mi służyli jako kapłani.

42 I uczynisz im spodnie lniane, aby od bioder aż do goleni okryli nimi nagość ciała.

43 I będą je nosić Aaron i jego synowie, ile razy będą wchodzić do Namiotu Spotkania lub będą zbliżać się do ołtarza dla spełnienia służby w Miejscu świętym, aby nie ściągnęli na siebie grzechu i nie pomarli. To jest rozporządzenie na wieki dla niego i dla potomków jego po nim.

Bardzo dziękujemy twórcy tej kreacji za wnikliwą i piękną interpretację tego niesamowitego stroju. Drogi Jahwe, jaką funkcję ma pełnić ten strój? Jahwe? Jahwe….

I jedna uwaga – jak ktoś wejdzie nie uzbrojony w te wszystkie fidrygałki przed ołtarz i arkę pana to umrze. I już.

KSIĘGA WYJŚCIA 29

1 W ten zaś sposób postąpisz, gdy będziesz wyświęcał ich na kapłanów: weźmiesz młodego cielca i dwa barany bez skazy,

2 i chleby niekwaszone i placki niekwaszone, zaprawione oliwą przaśne chleby i przaśne placki i przaśne podpłomyki pomazane oliwą. Upieczesz je z najczystszej mąki pszennej

3 i włożywszy je w ten sam kosz, w koszu złożysz je na ofiarę jednocześnie z młodym cielcem i dwoma baranami.

Kociołek i trzy wiedźmy mi stanęły przed oczami. Serio. Oni cos mają z tych wszystkich magicznych pichceń…

4 Aaronowi zaś i synom jego rozkażesz zbliżyć się do wejścia do Namiotu Spotkania i obmyjesz ich wodą.

5 Potem weźmiesz szaty i ubierzesz Aarona w tunikę, w suknię, w efod, w pektorał, i przymocujesz go przepaską efodu.

6 A włożywszy mu tiarę na głowę, umieścisz święty diadem na tiarze.

7 Następnie weźmiesz olej do namaszczenia i wylejesz go na jego głowę, i namaścisz go.

8 Synom też jego każesz się przybliżyć i ubierzesz ich w tuniki

9 oraz przepaszesz ich pasem, i okryjesz głowy ich mitrami, i będzie należało do nich kapłaństwo na mocy nieodwołalnego prawa. I wprowadzisz Aarona i jego synów w czynności kapłańskie.

10 Potem przyprowadzisz młodego cielca przed Namiot Spotkania, i położą Aaron i jego synowie ręce na głowie cielca.

11 I zabijesz go przed Panem przy wejściu do Namiotu Spotkania.

Niech jego ryk obudzi mnie ze snu, bo mam w dupie te Wasze rytuały, chcę tylko krwi i złota…

12 Wziąwszy zaś nieco krwi tego cielca, namaścisz palcem wskazującym rogi ołtarza, a resztę krwi wylejesz u podstawy ołtarza.

Chlip, chłep, chlip..

13 A pozbierawszy tłuszcz, który pokrywa wnętrzności, i płat tłuszczu, który jest na wątrobie, i obie nerki, i tłuszcz, który jest na nich, spalisz to na ołtarzu.

14 Lecz mięso cielca i jego skórę, i mierzwę spalisz w ogniu poza obozem. Jest to ofiara za grzech.

Za jaki grzech? Co oni zrobili nie tak znowu!

15 Weźmiesz następnie pierwszego barana, i położą Aaron i synowie jego ręce na głowie tego barana.

16 I zabijesz potem tego barana, a wziąwszy nieco jego krwi pokropisz ołtarz dokoła.

Jeszcze chwilka. Brakuje mi jeszcze parę litrów do zaspokojenia apetytu.

17 I podzielisz barana na części, i obmywszy wnętrzności jego i nogi położysz je na innych jego częściach i na głowie.

18 I spalisz całego tego barana na ołtarzu. Jest to ofiara całopalenia dla Pana, miła woń, ofiara spalana dla Pana.

Pieczony baranek dobry na ucztę!

19 A potem weźmiesz drugiego barana, Aaron zaś i jego synowie włożą ręce na jego głowę.

20 I zabijesz barana, a wziąwszy nieco jego krwi namaścisz nią wierzch prawego ucha Aarona i wierzch prawego ucha jego synów i duże palce ich prawej ręki i nogi, i pokropisz krwią ołtarz dokoła.

Krwią pomazani. Ale nie za dużo, bo się Jahwe rzuci jak jakiś wampir na świeżych kapłanów.

21 I weźmiesz nieco krwi, która jest na ołtarzu, i oleju do namaszczania, i pokropisz Aarona i jego szaty, i jego synów i ich szaty, aby był poświęcony razem ze swymi szatami, a z nim także jego synowie i szaty jego synów.

22 I weźmiesz z barana tłuszcz i ogon, i tłuszcz pokrywający wnętrzności, i płat tłuszczu, który jest na wątrobie, i obie nerki i tłuszcz, który jest na nich, i prawe udo, bo to jest baran ofiary wyświęcenia.

23 Weźmiesz też bochen chleba i placek przyrządzony na oliwie i podpłomyk z kosza przaśników, które są przed Panem.

24 Wszystko to położysz na dłonie Aarona i na dłonie jego synów, i wykonasz gest kołysania przed Panem.

Nażarł się to teraz go trzeba uśpić…ale najpierw musi mu się odbić, stad kołysanie.

25 Weźmiesz to potem z ich rąk i spalisz na ołtarzu nad całopaleniem jako miłą woń przed Panem. Jest to ofiara spalana dla Pana.

26 I weźmiesz mostek z piersi barana ofiarowanego na wyświęcenie Aarona, i wykonasz nim gest kołysania, i przypadnie on tobie w udziale.

27 I jako rzecz świętą oddzielisz mostek kołysany i łopatkę podnoszoną, i to, co było kołysane, i co było podnoszone z barana jako ofiary wyświęcenia oraz co się należy Aaronowi i co się należy jego synom.

Nie mogę. Mostek kołysany, padłem. Czym on się różni od mostka niekołysanego?

28 Ma to przypaść w udziale Aaronowi i jego synom po wieczne czasy jako należność od Izraelitów. Jest to bowiem ofiara podniesienia, a ofiara podniesienia należy się im od Izraelitów z ofiar biesiadnych, jako unoszona z nich dla Pana.

29 A szaty święte Aarona będą oddane po nim jego synom, i będą w nie ubrani, gdy będą namaszczeni i wprowadzani w czynności kapłańskie.

30 Przez siedem dni będzie je wdziewał ten z jego synów, który zostanie po nim kapłanem i będzie wchodził do Namiotu Spotkania, aby pełnić służbę w świętym przybytku.

31 Weźmiesz też barana z ofiary wyświęcenia i ugotujesz jego mięso w miejscu poświęconym.

32 I będzie spożywał Aaron i jego synowie mięso barana i chleb, który jest w koszu przy wejściu do Namiotu Spotkania.

33 I będą jeść to, co było przebłaganiem za nich, aby ich wprowadzić w czynności kapłańskie i oddzielić jako świętych. Nikt zaś z niepowołanych nie będzie tego jadł, gdyż jest to rzecz święta.

Kołysane i podnoszone części zwierząt są święte. Kapłani są święci bo jedzą te święte mięcho. Ale to pokręcone!

34 A jeśli pozostało do rana coś z mięsa ofiary wyświęcenia lub z chleba, wówczas należy to spalić w ogniu i nie można tego jeść, bo jest to rzecz święta.

A spalić rzecz świętą można?

35 I postąpisz z Aaronem i z synami jego zupełnie tak, jak ci poleciłem: przez siedem dni będzie trwało wprowadzanie w czynności kapłańskie.

Zaraz, zaraz. Czy wprowadzanie w czynności kapłańskie nie jest pracą? Bo jeśli jest, to chyba złamią przykazanie o szabasie i trzeba ich będzie ukamienować…hi, hi…

36 I cielca na ofiarę za grzech złożysz każdego dnia na przebłaganie i przez tę ofiarę za grzech oczyścisz ołtarz i namaścisz go, aby go uświęcić.

37 Przez siedem dni będziesz czynił przebłaganie nad ołtarzem i będziesz go poświęcał, a stanie się bardzo święty, i cokolwiek dotknie się ołtarza, będzie również święte.

Czyli może być coś miej święte, trochę święte, bardziej święte i bardzo mocno zajebiście, kurwa, święte. Fajnie!

38 A oto z czego będziesz składał ofiarę, dwa roczne baranki codziennie i ustawicznie.

39 Jednego baranka ofiarujesz rano, a drugiego baranka ofiarujesz o zmierzchu.

40 Do pierwszego baranka dodasz dziesiątą część efy najczystszej mąki, zaprawionej czwartą częścią hinu wyciśniętej oliwy, a jako ofiarę płynną złożysz wino w ilości czwartej części hinu.

41 A drugiego baranka ofiarujesz o zmierzchu z taką samą ofiarą z pokarmów i taką samą ofiarą z płynów jak rano, jako miłą woń na ofiarę spalaną dla Pana.

Apetyt tego typa jest niesamowity. Nie zapominajmy, że to się ma dziać zawsze, nawet jak przymierają głodem na pustyni.

42 To będzie ustawiczna ofiara całopalenia składana z pokolenia w pokolenie u wejścia do Namiotu Spotkania przed Panem, gdzie będę się spotykał z tobą, aby rozmawiać.

43 Tam będę się spotykał z Izraelitami, i to miejsce będzie uświęcone przez moją chwałę.

44 I poświęcę Namiot Spotkania i ołtarz; Aarona i jego synów poświęcę, aby mi służyli jako kapłani.

45 I będę mieszkał pośród Izraelitów i będę im Bogiem.

46 I poznają, że Ja, Pan, jestem Bogiem, który wyprowadził was z ziemi egipskiej i mieszkał pośród was, Ja, Pan, wasz Bóg.

Jak poznają? Moment. To, że grupa kolesi zrobi jakieś czary-mary przy kosmicznym namiocie ze szlachetnych tkanin i złota, w kosmicznie idiotycznych ubrankach o niczym nie świadczy! A na pewno nie dowodzi istnienia Boga, czy jego obecności w tym konkretnym miejscu. A tak przy okazji – czy Bogus nie jest przypadkiem wszechobecny? To jak może być wszędzie, ale w tym jednym miejscu to szczególnie JEST. 

Niecierpliwych zapraszam do zakupu całości Księgi Wyjścia na portalu WYDAJE.PL

Już wkrótce, także na wydaje.pl dostępna będzie Księga Kapłańska! Jak się nic nie wydarzy, nastąpi to w niedzielę J